Langs alle locaties met duizendknoop die in het lokale krantje stonden was ik gefietst en tijdens fietstochtjes daarna had ik goed opgelet. Maar nergens spotte ik (nog) duizendknoop. Jammer! Omdat jonge scheuten het lekkerst schijnen te zijn en die komen op in April.
Afgelopen vrijdag spotte ik ze onverwacht in Winterberg nabij het bike-park. Bij afgestorven stengels van vorig jaar stonden lange stengels en daar omheen kwamen in een straal van zeker 5 meter overal jonge scheuten omhoog.
Ik baalde dat ik mijn snoeischaar niet bij had doch de scheuten bleken makkelijk eruit te trekken te zijn. Eruit trekken is denk ik ook beter om de plant uit te putten. Verwijder dan wel de wortels als je hem gaat bereiden, daar schijnt het meeste resveratrol in te zitten. Resveratrol is overigens geen gif, er worden zelfs gunstige werkingen aan toegeschreven maar zolang dat niet wetenschappelijk onderbouwd is...
Ik was vooral benieuwd naar de smaak en heb jam gemaakt op de makkelijkste manier, met geleisuiker. En aangezien ik niet 100% zeker was of de scheuten gifvrij waren niet al te veel. Ik gebruikte:
Verwijder grote bladeren en de wortels. Was. En snijd ze in kleine stukjes. Zet op met een bodempje water en wat citroen- of limoensap.
Kook tot moes (circa 10 minuten) en doe de gelei-suiker erbij.
Op het moment dat de suiker erbij ging kleurde de bruingroene moes naar groenroze.
Breng opnieuw aan de kook en laat 4 minuten doorkoken. Je ziet op de foto's hoe de moes van kleur en structuur veranderde.
Schenk in schone potten. Laat de pot minimaal 4 minuten omgekeerd staan.
De smaak....
Het smaakt inderdaad naar rabarber. Met een vleugje rozenbottel en grasstengel vonden dochter en ik.
Het zal net als rabarber voor jam goed combineren met aardbei of framboos.
Volgend jaar, als ik tenminste een oogstplek voor die tijd gevonden heb, ga ik verder experimenteren. Een halve dag met suiker laten staan zal de smaak intenser maken. De jam was zo stevig dat het met minder suiker ook goed gaat denk ik enz.
Een dag later (4 mei!) zag het er zo uit in Winterberg vanuit ons huisje. Ik vrees dat ik met dit weer de duizendknoop niet ontdekt had.
NB: Let op met duizendknoop in de openbare ruimte; er zijn gemeentes die ze met gif behandelen.
Afgelopen vrijdag spotte ik ze onverwacht in Winterberg nabij het bike-park. Bij afgestorven stengels van vorig jaar stonden lange stengels en daar omheen kwamen in een straal van zeker 5 meter overal jonge scheuten omhoog.
Ik baalde dat ik mijn snoeischaar niet bij had doch de scheuten bleken makkelijk eruit te trekken te zijn. Eruit trekken is denk ik ook beter om de plant uit te putten. Verwijder dan wel de wortels als je hem gaat bereiden, daar schijnt het meeste resveratrol in te zitten. Resveratrol is overigens geen gif, er worden zelfs gunstige werkingen aan toegeschreven maar zolang dat niet wetenschappelijk onderbouwd is...
Ik was vooral benieuwd naar de smaak en heb jam gemaakt op de makkelijkste manier, met geleisuiker. En aangezien ik niet 100% zeker was of de scheuten gifvrij waren niet al te veel. Ik gebruikte:
- Jonge scheuten duizendknoop (tot 30 à 35 cm hoog als ze nog weinig bladeren hebben)
- Bodempje water
- Scheutje citroen- of limoensap
- Gelei-suiker. Evenveel in gewicht als de schoongemaakte scheuten + water + citroensap bij elkaar.
Verwijder grote bladeren en de wortels. Was. En snijd ze in kleine stukjes. Zet op met een bodempje water en wat citroen- of limoensap.
Op het moment dat de suiker erbij ging kleurde de bruingroene moes naar groenroze.
Breng opnieuw aan de kook en laat 4 minuten doorkoken. Je ziet op de foto's hoe de moes van kleur en structuur veranderde.
Schenk in schone potten. Laat de pot minimaal 4 minuten omgekeerd staan.
Het smaakt inderdaad naar rabarber. Met een vleugje rozenbottel en grasstengel vonden dochter en ik.
Het zal net als rabarber voor jam goed combineren met aardbei of framboos.
Volgend jaar, als ik tenminste een oogstplek voor die tijd gevonden heb, ga ik verder experimenteren. Een halve dag met suiker laten staan zal de smaak intenser maken. De jam was zo stevig dat het met minder suiker ook goed gaat denk ik enz.
Een dag later (4 mei!) zag het er zo uit in Winterberg vanuit ons huisje. Ik vrees dat ik met dit weer de duizendknoop niet ontdekt had.
NB: Let op met duizendknoop in de openbare ruimte; er zijn gemeentes die ze met gif behandelen.
Reacties
Een reactie posten