Zogenaamd duurzaam deel 3

Al jaren vind ik de Dopper een onding. Hij is duur waardoor het een soort van statussymbool is onder scholieren, het water smaakt naar plastic, hij past net niet in het voorvakje van de rugzak, hij lekt wat te makkelijk en bij navraag bij dochter blijkt niemand op school het bekertje te gebruiken.
De enige 2 voordelen zijn mijn inziens dat ie in de vaatwasser kan en dat een deel van de winst naar mooie projecten gaat.

Ik durfde het nooit hardop te zeggen. Omdat "weg met de wegwerpflesjes" in combinatie met het steunen van waterprojecten zo'n sympathiek idee is. Totdat ik gisteren deze tweet voorbij zag komen:

Dat vroeg ik me ook af en heb er een column over geschreven: https://t.co/xSAYoor1qf

— Daniel Poolen (@DanielPoolen) 11 maart 2019

Precies! Eén duurzame waterfles per persoon is voldoende. En waarom geen wegwerpflesjes hergebruiken? Die wegwerpflesjes zijn er toch al. En van een kwaliteit, dat wil je niet weten. Soms compleet met spuitdop. Iedereen koopt wel eens zo'n wegwerpflesje; als je je duurzame waterfles bent vergeten, als je zin hebt in iets anders dan water of op vakantie in een land zonder drinkwater uit de kraan. En als je echt geen wegwerpflesje wilt kopen kun je er vast wel eentje opduikelen uit de afvalbak op de sportschool of het tankstation.

De jongste hier herbruikt liever een wegwerpfles. Het water smaakt beter. Hij neemt minder ruimte in in de tas en weegt minder. En het is niet zo'n ramp als ze hem vergeet.
De oudste gebruikt de Dopper wel. Mooie herinnering aan de middelbare school waar ze de flessen kregen bij de diploma-uitreiking.

Kuch, een citaat uit Sprout Challenger50
“In totaal zijn er al negen miljoen Doppers verkocht. Mensen gebruiken 40 petflessen per persoon per jaar. Met de verkoop van de Dopper zijn er dus al 9x40 miljoen = 360 miljoen petflessen bespaard.”

Daar kan ik dus niet tegen hè. Tegen dat soort rekensommetjes.
Dan ga je er vanuit dat:
- iedereen slechts één Dopper heeft en geen andere duurzame waterfles
- dat iedereen die een Dopper heeft geen wegwerpflesjes meer koopt
- dat in die 40 petflessen per persoon per jaar allemaal water zit om mee te nemen
- dat elke verkochte Dopper daadwerkelijk gebruikt wordt.

Dan weet ik iets beters voor het milieu:
"Als iedereen een wegwerpflesje een paar keer herbruikt, dan kun je 9 miljoen Doppers én 180 miljoen petflessen besparen."

Doggybag

Doggybag; een wegwerpbakje om een restorestje in te vervoeren.

Restorestje; het eten dat op je bord blijft liggen in een restaurant.

De jongste dochter kwam voor de tweede keer thuis met een doggybag van Happy Italy. Bij Happy Italy wordt het standaard gevraagd als je je bord niet leeg eet, of je het restorestje mee naar huis wilt nemen. Je krijgt dan een mooie, afsluitbare plastic container in de vorm van een schaal. Kan zo in de magnetron. En na gebruik mag hij in de vaatwasser....... Omdat ie bedoeld is voor hergebruik.

Hoi Martine! Onze Happy Boxes zijn herbruikbaar en bestendig tegen de magnetron en vaatwasser. Niet gebruiken vanwege de vorm is een keuze die je zelf maakt, wat ook mag natuurlijk. ;) Als je verder nog vragen hebt, dan hoor ik 't graag! ^OL

— Happy Italy (@happyitaly) 29 januari 2019

Kuch. Voor hergebruik vind ik de vorm te onhandig dus ik heb de bak beide keren weggegooid. En ik wilde dochter instrueren om de volgende keer om een kleinere portie te vragen. Om verspilling van eten en plastic afval een halt toe te roepen.

Plastic bakjes van de Chinees wegen de helft, nemen minder ruimte in en herbruik ik om soep in te vriezen.
Het ziet er natuurlijk niet zo hip uit, ik snap de marketinggedachte achter de mooie schaal van Happy Italy wel.

Toch vind ik het in deze tijd van #plasticsoup niet kunnen.

Maak iets moois van vetbestendig papier of karton.
Of vraag een euro voor de schaal zodat alleen de mensen die hem gaan herbruiken hem zullen kopen.
Of stimuleer het meenemen van een eigen bakje.
Of dien kleinere porties op.

PS. Het was even stil op dit blog. Komt door wat perikelen op een ander blog. Perikelen met de copyrightmaffia die voor elke minuscule inbreuk een factuur van honderden euro's durft te versturen. Te idioot voor woorden dus die had ik niet betaald. Dat werd een rechtszaak die ik (gedeeltelijk) heb verloren. Omdat de rechter denkt dat jaarlijks honderden euro's betalen voor een foto die na een paar weken uit beeld is normaal is. Mocht je ook zo'n factuur ontvangen. Mijn tips staan hier.

Opneembakjes

Ik las een handige tip bij Annemiek van de Mijmeringen: opneembakjes van een yoghurt-emmertje.

Haar tekst en foto's:

"Zaag met het kartelmes net onder de rand geduldig tot een sneetje in de plastic ontstaat. Niet hard drukken anders breekt de plastic. Zet de schaar erin en knip de rand van het emmertje. Knip het emmertje precies middendoor. Je hebt nu twee opneembakjes die als je erop drukt plat liggen op je aanrecht. Je schuift er zo de gesneden groente erin of.... op de vloer de kots van Floortje met een stuk closetpapier. Floor heeft trouwens een eigen bakje hiervoor."

Floor is haar kat. Annemiek is altijd en eeuwig druk met het consuminderhuis.
Heel gezellig om haar te volgen.
Dat kan via de mail (schrijf je in rechtsboven op haar site) of Facebook.

Zogenaamd duurzaam deel 2

Plastic wegwerp-rietjes worden binnenkort verboden als het goed is. Helemaal goed want ze zijn meestal puur voor de fun en je kunt prima zonder. De enkeling die het wegens medische redenen gebruikt daar gelaten.

Rietjes van Klean-Kanteen

Gewoon geen rietjes gebruiken voor de fun lijkt me.

Voor de zoveelste keer zag ik van de week iemand metalen rietjes aanbevelen als duurzaam. Weet je wel hoeveel wegwerp-rietjes je kunt maken qua milieubelasting als je het vergelijkt met een metalen rietje plus borsteltje waarvoor je water en zeep nodig hebt om het schoon te maken? Nee? Ik ook niet :-).
Hoe onhandig is zo'n metalen rietje wel niet? Ze kunnen niet in de vaatwasser. Tijdens de picknick of een feestje is er geen tijd om ze gelijk na gebruik te spoelen met water en moet je met het borsteltje aan de gang.
Als je ze tijdens een feestje wilt gebruiken heb je er meerdere nodig. Een overvloed aan meermalig te gebruiken rietjes in je keukenla.

Als je na het verbod toch wegwerp-rietjes wilt gebruiken kijk dan eens naar de alternatieven van papier, stro, bamboo, suikerriet of maak ze zelf. Ik zal dit voorjaar eens uittesten of dat met fluitekruid lukt.

Rietjes van roestvrij staal en siliconen 100% duurzaam noemen 😬 (hoe vaak zal een drukke ouder deze gebruiken?) pic.twitter.com/Z30JMtAR4s

— Martine Bakx (@Artoek) 29 juni 2018

Zogenaamd duurzaam deel 1

Een nichtje attendeerde me op dit product en vroeg "Ken je dit?"

Foto van Foodhuggers

Het eerste wat ik dacht was; ik heb nooit halve tomaten, appels of sinaasappels. Dat soort producten gaat hier in één keer op.
En als ik het zou hebben, dan zou ik het op een bordje leggen. Dat is namelijk wat ik doe als ik een halve meloen heb. Als je losse dekseltjes handiger vindt dan een breekbaar bordje kun je wegwerpdeksels (pindakaas, chocoladepasta) gebruiken.

Ik keek op de site en zag dat je deze siliconen deksels tevens kunt gebruiken om een pot of blik af te sluiten. Nou heb ik altijd geleerd dat je een restje voedsel niet moet bewaren in een geopend blik en de groente- en jampotten hebben al een deksel....

Lachwekkend wordt het met het speciale vormpje voor de avocado die je alleen per 2 stuks kunt kopen. Hoezo zou je 2 halve avocado's willen bewaren? Waarom snij je die avocado niet overdwars door zodat de ronde foodhugger erop past als je de pit eruit haalt?

Toevallig had ik niet lang na de vraag van mijn nichtje een halve flessenpompoen over. Ik zette hem op een gebaksbordje in de koelkast. De dag erna zat de pompoen muurvast. Maar dan ook echt muurvast. Weken in water hielp niet. Vacuüm verbreken niet (er was geen vacuüm). Met veel wrikken en snijden kwam de pompoen los. Zo zag het bordje eruit nadat het in de vaatwasser was geweest! Lijmresten!
Je hoeft bepaalde vruchten niet eens af te dekken, dat doen ze zelf. Het hard geworden laagje kun je eraf snijden.

Had ik kunnen weten. Pompoenen helen hun wonden met een keiharde substantie. Daar wordt handig gebruik van gemaakt om er teksten op aan te brengen:

Foto via Facebook Elsje-Fiederelsje

Kalender 2019

Er komt steeds minder op de gezinskalender te staan hier in huis. Reden om dit jaar geen nieuwe weekkalender te kopen. Ik print wel een maandkalender uit dacht ik want ik heb in het verleden zoveel leuke voorbij zien komen. Ben ik gelijk af van dat luxe papier waar een potlood of balpen het niet altijd even goed op doet. En ik ging op zoek......

Blijken al die leuke printable maandkalenders in de breedte-richting te zijn gepositioneerd... Op de kast waar hij hangt past alleen een A4-tje in portret. Reden om een wat minder leuke maandkalender te kiezen en uit te printen.

Gewend aan een weekkalender met de dagen onder elkaar heel vreemd om de week nu horizontaal te hebben en de dochters mopperden. Bovendien zijn de vakjes bij 7 kolommen wel heel erg smal. Toen de ene dochter ook nog zei dat ze weeknummers nodig had omdat de school daarmee werkte besloot ik om er dan maar eentje te tekenen. Beetje veel werk, maar goed, heb ik wel weer iets voor bij de printables in de webwinkel.

Pdf-bestand van 12 pagina's. Uit te printen op A4. Echte consuminderaars printen dubbelzijdig of gebruiken de achterkant van al gebruikt papier.

Op- en aanmerkingen zijn welkom.
Voor de versie van 2020...




Andere volgorde went snel moet ik bekennen. Bij het overschrijven van de afspraken van de ene kalender naar de andere maakte ik overschrijf-foutjes. Ik zette afspraken op 2 dagen achter elkaar naast elkaar i.p.v. onder elkaar.

Dweilen

Voor wie nog ouderwets sopt met een dweil en een trekker een gouden tip van Annemiek van de Mijmeringen: Knip een gat in het midden!

Citaat (en foto's) van haar blog:

"Van een molton heb ik een ruime dweil geknipt. De meeste dweilen die de commercie verkoopt zijn vaatdoekjes in mijn grote handen. Ken je het euvel van dweilen die van vloertrekkers schuiven? Vooral de natte? Ha... bij mij niet meer want ik knipte een gaatje in de dweil die kliedernat boven de emmer over de steel van de vloertrekker gleed. De dweil zwaar van vocht verlies je niet meer... De dweil daarna goed uitgewrongen om de trekker ging langs randjes van de kleerkast en in hoekjes en langs randjes waar je normaal alleen gebukt aan kan komen... Je hoeft de dweil niet eens op te rapen; de steel omhoog en eraf halen zonder te bukken.... Natuurlijk kan je naar maat dweiltjes knippen als jouw handen kleiner zijn. ik zal nog een kleintje knippen voor het plee vloertje waar ik een klein trekkertje voor heb... Mijn dweilen gaan altijd goed schoon gespoeld met de handdoeken in de was dus zijn echt schoon als ik ze pak. Ik zou er zelfs de ramen mee na kunnen drogen na het wassen bedenk ik me..."

Ik heb er weinig aan toe te voegen.
Recycle je afgedankte fleece-dekentjes, moltons, sweaters, truien of doeken. Knip er een rechthoek op maat van voor een dweil en maak er een gat in. De stof moet goed water opnemen, makkelijk uit te wringen zijn en niet rafelen.

Zelf heb ik ooit geïnvesteerd in zo'n vloerwisser met een op maat gemaakte stukje dweil van nieuwerwetse vezels. Moet zeggen dat dat goed bevalt. Gaat alweer bijna 20 jaar mee. Lijkt wel onverslijtbaar. Maar wellicht komt dat omdat ik het te weinig gebruik hihi.

Cadeautips

Consumindertips voor cadeautjes in deze tijd van overvloed, waar iedereen alles al heeft, waar je voor weinig een boel nutteloze zooi kunt kopen bij de Action en waarin men overzicht probeert te houden met Kondo.

Als er een verlanglijstje is, geef iets van het lijstje. Mocht je het toevallig in huis hebben en zelf niet gebruiken, geef het door. Kun je het zelf maken, dat wordt extra gewaardeerd door consuminderaars als ik! En kijk eerst bij de kringloopwinkel voordat je het nieuw koopt in misschien wel mindere kwaliteit of minder mooi.

Tijdschriften, folders, overgebleven kaft- en behangpapier kun je prima gebruiken om in te pakken. Plak velletjes simpelweg aan elkaar als je een groter vel nodig hebt. Maak het pakje extra mooi met een vouwwerkje en opgespaarde touwtjes en lintjes. Hier kun je zien hoe je een sterretje vouwt zoals op de foto staat.

Geef verbruiksartikelen zoals drank, voedsel of toiletartikelen. Mooi versierd en/of zelfgemaakt scoort ook hier goed. Denk aan een potje jam, doosje bonbons of zeep waar je zelf een bijzondere wikkel om maakt. Schenkmomenten zijn goede gelegenheiden om mensen kennis te laten maken met (lokale) producten die ze nog niet kennen. Zo heb ik al een paar keer de lekkerste karnemelk van het land weggegeven van de lokale kaasboerderij.

Bied aan om iets te maken voor het feest: Een taart, koekjes, traktaties om op school uit te delen, hapjes, soep of het dessert.

Als je een boek geeft mag je het best zelf eerst lezen, kun je er later nog eens samen over praten. Heb je er 3x plezier van.

Geef een zelfgemaakte bon. Voor een uitstapje, een etentje, een klusje, een wandeling of een bedrag waarvoor de ontvanger iets mag uitzoeken bij een bepaalde (web)winkel. Op deze site kun je momenteel gratis een printable downloaden voor een bonnenboekje in kerstsfeer.

Geef iets uit de tuin. Bloemen, groenten, fruit, eieren, stekjes of zelf verzamelde zaadjes. Kijk hier hoe je goed sluitende zakjes vouwt of hier voor een printable voor feestelijke zaadzakjes.

Geef geld als je het echt niet meer weet. Op deze pagina staan 8 ideetjes hoe het feestelijk in te pakken.

Ik ben geen fan van cadeaubonnen. Met uitzondering van de boekenbon omdat die het lezen promoot en de cadeaubon van een lokale ondernemer die ik de omzet gun. Cadeaubonnen verlopen namelijk en er zit meestal nog een partij tussen die er wat aan moet verdienen. Zo had ik laatst een lunchbon van de Hema ingeleverd omdat ie toch echt op moest. Voor de prijs verwacht je een complete lunch voor 2, doch ik moest € 10,- bijbetalen voor de drankjes. Ook kreeg ik wel eens doe-bonnen in mijn handen gedrukt die nog maar 2 weken geldig waren van iemand die er niet meer aan toe kwam om ze zelf in te leveren en het zonde vond om ze te laten verlopen. En ik heb wel eens een VVV-bon 4x van eigenaar zien wisselen :-).

Als het goed is voorkom je zo doorgeefcadeaus. Zodat ik hier niet te tip hoef te geven dat als je iets krijgt wat je niet nodig hebt, wat je niet mooi vindt of wat niet op gaat dat je dat kunt bewaren om door te geven......

Kliekjes op het gourmetstel

De bespaartip die gewonnen heeft bij deze actie op de site van Sinterklaas:

"Wij hadden regelmatig een restjes dag. Op deze dag mochten de kinderen allemaal met het gourmetstel hun eigen favoriete kliekje opbakken. Als wij bijvoorbeeld vissticks aten, bakte ik er net genoeg en dan bleven er altijd 2 in het pak zitten. Op restjes dag pakte ik dan ook naast alle restjes nasi, macaroni, stampot, aardappeltjes etc. de vissticks er bij plus een geklopt eitje en alles wat ik kon vinden wat op moest.
Zo maak je op een gezellige manier alles op en bespaar je op je weekbudget. Nog even een anekdote: na de kerstvakantie had juf het over kerst en wat iedereen had gegeten. Iemand zei dat ze hadden gegourmet. Waarop mijn kind zei: “Oh hadden jullie restjes dag met kerst.” Heerlijk!!!!"

Wat een goed idee. Nooit aan gedacht. Ik heb de tip dan ook gelijk toegepast. Het gebeurt hier, met een student in huis, regelmatig dat er onverwachts elders gegeten wordt terwijl er met inkopen toch op gerekend is. En soms heb je verpakkingen waar 1 te weinig is en 2 net teveel. Meestal maak ik het toch maar allemaal klaar met als gevolg dat je teveel eet, een kliekje hebt dat binnen paar dagen op moet of dat het bij de kippen belandt. Nu liggen er enkele vissticks, pompoen- en bietenburgertjes in de diepvries!

Wattenstokjes

Een heuse tip van een grootmoeder, namelijk mijn tante Lia Bakx, om zelf wattenstokjes te maken! Mooiste is natuurlijk als je gebruikte lucifers gebruikt, maar ja, wie gebruikt ze nog? Maar als je ze toch niet meer gaat gebruiken, kun je er net zo goed wattenstokjes van maken :-).

Mijn tante schrijft het volgende erbij:
"Maak je eigen wattentips. Met vochtige vingertoppen de de lucifer beetje nat maken en met vochtige vingertoppen ook het watje stevig aandraaien."

In vroeger tijden zullen ze het best zo gedaan hebben dacht ik in eerste instantie. Wattenstokjes waren beperkt verkrijgbaar en duur! Mijn moeder gebruikte wel eens haarspeldjes om de oren schoon te maken. Die had je toch altijd wel liggen bij de wastafel, plukje watten erom et voilà.

Doch tegenwoordig zijn wattenstokjes zo goedkoop dat niemand er over peinst om ze zelf te maken.
KUCH! Ook al kosten ze niks, je gooit wel elke keer een plastic stokje weg! En al die stokjes bij elkaar vormen een hoop. Niet voor niets proberen ze wegwerpplastic aan te pakken door dit soort producten te verbieden!

En zolang wattenstokjes van hout en papier nog niet bij de supermarkten en drogisterijen standaard in de schappen liggen en een stuk duurder zijn kun je een klein plukje watten om een lucifer of haarspeldje draaien. Elk uitgespaard plastic stokje is er één!


Foto's Lia Bakx